Młody Las. Jadzia.
(ur. 1969 w Krakowie, historyk filmu specjalizujący się w okresie kina niemego, współpracownik Hamburskiego Centrum Badań Filmowych "CineGraph". Współodkrywca kilkunastu zaginionych filmów polskich, w tym najstarszychTajemnica pokoju nr 100 (1914) i Szpieg (1915). Pierwszy laureat Nagrody im. B. Michałka za najlepszą książkę filmową roku (w 1996 za "PLEOGRAF. Słownik Biograficzny Filmu Polskiego 1896-1939"; współautor: Kamil Stepan). Publikuje w Polsce i w Niemczech. W 2004 r. obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Jagiellońskim; na jej podstawie wydał książkę "Niemy kraj. Polskie motywy w europejskim kinie niemym (1896-1930)". Zawodowo związany z RMF FM. Ma kota o imieniu James Bond.)
Młody Las, 1934.
Reżyseria: Józef Lejtes
Scenariusz: Jan Adolf Hertz, Anatol Stern, Józef Lejtes
Zdjęcia: Albert Wywerka
Scenografia: Jacek Rotmil, Stefan Norris
Muzyka: Roman Palester, Marian Neuteich
Dźwięk: Stanisław Rochowicz
Charakteryzacja: Kazimiera Narkiewicz
Kierownictwo produkcji: Marek Libkow
Produkcja: Libkow-Film
Atelier: Falanga
Laboratorium: Falanga
Obsada aktorska: Kazimierz Junosza-Stępowski (profesor Pakotin), Bogusław Samborski (dyrektor Starogrenadzki), Maria Bogda (Wanda Lityńska), Adam Brodzisz (Stefan Kiernicki), Stefan Jaracz (ojciec Stefana), Mieczysław Cybulski (Jan Walczak), Witold Zacharewicz (Majewski), Maria Balcerkiewiczówna, Michał Znicz (profesor francuskiego), Władysław Walter (woźny), Jonas Turkow, Alina Halska, Antoni Bednarczyk, Kazimierz Pawłowski (Pszczółkowski; w czołówce występuje jako Kazimierz Korwin-Pawłowski.), Wiktor Biegański (Żewakow), Helena Sulimowa, Paweł Owerłło, Amelia Rotter-Jarnińska, Maria Zarembińska, Stanisław Daniłowicz, Jan Szymański, Władysław Surzyński, Jerzy Kobusz, Leszek Pośpiełowski, Eugeniusz Koszutski, Józef Orwid (pijak), Bronisław Lipski, Aleksander Buczyński, Mieczysław Bilażewski, Saturnin Żórawski (Jurek, brat Stefana), Tadeusz Fijewski (uczeń), Feliks Żukowski, Stefan Szczuka, Tekla Trapszo (Walczakowa), Ziutek Kudła, Józef Małgorzewski
Mamy do czynienia z filmem, który na tle innych, współczesnych mu produkcji zdecydowanie się wyróżniał. Powstał według sztuki Jana Adolfa Hertza - który później był współtwórcą scenariusza - dramaturga w tamtym czasie bardzo często wystawianego. Film zrobił prawdziwą furorę wśród widzów i krytyków; wygrał plebiscyt czytelników "Kina" i zdobył wyróżnienie za kreacje aktorskie całego zespołu w Moskwie na Sowieckim Festiwalu Filmowym w 1935 roku. Plotka głosi, że miał otrzymać nagrodę główną, ale nie doszło do tego ze względów politycznych. Plotki bowiem nie zawsze są bezpodstawne. Budził uznanie mistrzów radzieckiego kina - Aleksandrova, Kozincewa, Wsiewołoda Pudowkina (mistrza Lejtesa). Film był więc sukcesem zarówno jeśli chodzi o kwestie finansowe, jaki i prestiż reżyserski Lejtesa.
Oglądając miałam odczucie, że oglądam dobry, porządny, polski film. Taki, o jakim dziadkowie mogliby powiedzieć - kiedyś robiono takie filmy jak ten. Powinniśmy o tym pamiętać. Nie znudziłam się, nie zmęczyłam. Trochę czułam się obecna w świecie Syzyfowych prac, trochę z rozczuleniem patrzyłam na naiwności tym przeklętym okiem współczesnego człowieka. Ale tak na prawdę to film sprzed wielu lat, a ma w sobie coś ponad wiek. Coś starannego, coś w aktorstwie, coś w tej naiwności nawet, co przyciąga.
Oglądając miałam odczucie, że oglądam dobry, porządny, polski film. Taki, o jakim dziadkowie mogliby powiedzieć - kiedyś robiono takie filmy jak ten. Powinniśmy o tym pamiętać. Nie znudziłam się, nie zmęczyłam. Trochę czułam się obecna w świecie Syzyfowych prac, trochę z rozczuleniem patrzyłam na naiwności tym przeklętym okiem współczesnego człowieka. Ale tak na prawdę to film sprzed wielu lat, a ma w sobie coś ponad wiek. Coś starannego, coś w aktorstwie, coś w tej naiwności nawet, co przyciąga.
Jadzia. 1936 r.
Reżyseria: Mieczysław Krawicz
Scenariusz: Karol Jarossy, Emanuel Schlechter
Scenopis: Jan Fethke
Dialogi: Emanuel Schlechter, Ludwik Starski
Zdjęcia: Zbigniew Gniazdowski
Scenografia: Adam Knauff
Muzyka: Alfred Scher
Dźwięk: Stanisław Urbaniak
Słowa piosenki (-ek): Emanuel Schlechter, Ludwik Starski
Kierownictwo produkcji: Stanisław Szebego
Atelier: Falanga
Laboratorium: Falanga
Produkcja: Blok-Muzafilm
Obsada aktorska: Jadwiga Smosarska (Jadzia Maliczówna), Ziutek Kudła (Jurek Malicz, brat Jadzi), Mieczysława Ćwiklińska (prezesowa Oksza, matka Jana), Aleksander Żabczyński (Jan Oksza), Michał ZniczStanisław Sielański (Feliks Wypych, majster firmy Malicz), Janina JaneckaJózef Orwid (Józef Malicz, ojciec Jadzi), Ludwik Liedtke (rzeźbiarz Tarski, przyjaciel Okszy), Wanda Zawiszanka (Jadzia Jędruszewska, mistrzyni tenisa), Michał Halicz (robotnik), Henryk Małkowski, Henryk Rzętkowski, Maria Bożejewiczówna, Irena Grywiczówna, Zofia Duranowska, Janina Niwińska, Julia Krzeszewska, Józef Redo, Klara Sarnecka, Stanisław Żeleński, Jerzy Klimaszewski, Jerzy Sulima-Jaszczołt, Marian Zajączkowski, Mieczysław Winkler, Stanisław Purzycki, Klara Belska, Bolesław Rosłan, Henryk Rybalski, Czesław Czajkowski.
Komedia intryg, pomyłek i naiwnych gier (naiwnych nie znaczy tu nic złego. raczej mam na myśli - rozczulające gry, niż gry bezmyślne). Historia o konkurencji, walce o klienta, sposobach na sukces, no i finalnie o miłości. I gdzież tu nam USA ze swoimi produkcjami typu Pozew o miłość.. ?! A co to w ogóle. My tu sprawy zawodowe, konkurencję i walkę zamienialiśmy w miłość od lat. Dwie rodziny, dwie firmy i intryga za intrygą. Tak, jestem urzeczona. A do tego wspaniała i zawsze zawsze zachwycająca Jadwiga Smosarska w roli głównej. Uczta, a nie, że 74 minuty filmu! Aktorstwo takie z prawdziwego zdarzenia: klasa, profesjonalizm i patyna lat. Polecam!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz